خـُבآیـآ ...
آغــوشـَت رآ امشـَب بـہ مـَن مـے בَهـے ؟
بـَرآے گـُفـتـَن ... چیــزے نـَבآرَم
امـآ بـَرآے شـنـُفـتـَنِ حـَرف هـآے تـو ... گـوش بسـیآر
.مـے شـَوَב مـَن بـُغـض کـُنـَم ..
تـو بگــویـے : مـَگـَر خـُבآیـَت نـَبآشـَב کـہ اینگـونـہ بـُغـض کـُنـے
مـے شـَوَב مـَن بـگــویـَ ـم خـُבآیـآ ...؟
تـو بگــویـے : جـآنِ دِل ...
مـے شـَوَב بیـآیــے ؟
تــَــــــمـَــــــــــنـ ـــــآ مـے کـُنـَ ـم ..
دوست دآشتَمــ حَداقل [ نوشتَن ] رآ خوب بَلد بودَمــ
تآ بَرآیت زیبآترین مَتن هآ و عآشقآنهـ هآ رآ بنویسَمــ
دوست دآشتَمــ شآعر بآشَمــ
تآ این حس هآ رآ بآ شعر بَیآن کُنمــ
کآش میتَوآنستَمــ ثآبت کُنمــ کهـ ……..
هیچ کآری رآ خوب بَلد نیستَمــ , تآ بهترینَش رآ تَقدیمَت کُنمــ
امآ ...
جآن دآدَن رآ بلدَمــ
می پـــذیری ام ... ؟!!!
از کجـا می آیـــی " آقـــا "
کـــه ایــن هــمه
آمـــدنت طــول مــی کشــد ..
* أللّهــــــمَّ عَجِّــــل لِــوَلیِّکَــــ الفَـــــرَج *
یـــک گوشه می رویم و فقط " گریــــــه" می کنیم
حالا که" کربــــــــــــلای" تو روزیِ ما نشد...
آدم باید خدایے داشته باشد که ...
وقتے میگویند بلند بگو یا حسین
دستان خالے و پر گناهم را با چہ رویے مقابلت دراز کنم؟
اما من پر رو تر از این حرف هایم
دستانم را که بلند میکنم هیچ...پا بلندے میکنم که بیشتر بہ تو نزدیک شوم!!!
شاید تو را بهتر ببینم...شاید!!!
شاید گوشہ چشمے کنے!!
×اما 20 کیلومتر 20 کیلومتر زائرانت نزدیک میشوند...
ارزشمـنـدتـرین مکـان هایی کـ ه می تـوان در دنیـا حضـور داشت :
√ در فـکـر مـ✿ـولـا ؛
√ در قـلـب مـ✿ـولـا ؛
و
√ در دعـای مـ✿ـولـا ...
••●! ❤ السَّلامُ عَلَیکَ یا بقیه الله ❤ !●••
حــتــے ســـکـــوت در حــــرم تـــو عــبـآدت است
آنــجــآ نــفــس بــہ یــــآد تــــــو تــکــثــیــر میـشود
یــک لــحــظــہ از هـــوای خــیــآلــم عــبــور کــن
بـــے تـــــو هـــوای شـــهر نــفــس گـیـر میـشـود.
آدم باید خدایے داشته باشد
که وقت و بے وقت برایش درد و دل کند
که مرهم ِ دل مجروحش باشد
که " ایاک نعبد و ایاک نستعینِ"
از ته دل ،برایش بخواند
که قرار ِ بے قراری هاے ِ دلش باشد
که امیدِ لحظاتِ نا امیدیش باشد
که توکل به او پشتوانه ے همه ے زندگیش باشد
که " ان الله لایحب … " هاے قرآن دلش را بلرزاند
که " ان الذین امنوا … " هاے قرآن قند در دلش آب
کند
که " توبوا الے الله … " هاے قرآن دلگرمش کند...
آدم باید خدایے داشته باشد که …
که ندارد ! اصلا همین داشتنش برایمان کافے ست …
شکر براے داشتنت
نماز که می خوانی خوب به صدای خودت گوش بده و دقت کن.
کم کم می بینی که تو نیستی که عبارات نماز را می خوانی و یک نَفَس لطیف همراه نَفَس توست و یک موجود شریف و مظلوم است که در درون تو دارد نماز رامی خواند
دریاست نبی و گوهرش فاطــــمه است
مولاست علی و همسرش فاطـــمه است
هرچند پناه دو جهان است حســـین
او خود به پناه مادرش فاطـــمه است
دلــم . . .
نــه هــوای ِ گنـبـد ِ طلـایـی تــان را نـه هـــوای صـحـن و رواق هــای تــان را
نـه هــوای مـسجـد ِ گـوهــر شـادتــان را نـه هــوای ِ نـقــاره خـانـه تــان را
کـه هــوای خــود ِِخــودتـان را کـرده اسـت …
آنـجـا ، کـه بـگـویـم :
” الـسلـامُ عَـلَیـکَ یــا عَلـیَّ بـنَ مـوسـی ، اَیُّـهَـا الـرّضــا “
و شـمـا ، بـشنـویـد و جـوابـم را بـدهـیـد !!
کـه : اَنــتـَــ تـَسمَـعُ کَلـامــی ، وَ تــرّدُ سَلـامـی …
اُطـلُبنــی …
چفیـہ اش را بر روے سرش کـــشید.
قدمــ بـہ جاده ے [کربــــ♥ـــــلا] گذاشتــ.
لحظـہ هایــے ایستاد و با خودش کلنجار مــےرفت ...
نمــےدانست پا جاے چـہ کسـے مــےخواهد بگذارد.
بســــــــــــمـ اللّـہ الرحمن الرحیمـ
سلامـ اللّـہ علیک یـا اربابــــ♥ـــــــــ
مـــی روم ...
پشت ســــرمـ آب نریــــز ای مــــادر!
وطـن مـادری آنـجـاسـت ، چـــــرا برگــــردمـ ؟!
دستـی بـه زلـف دستـه ی زنجـیـر زن بکـش ....
آشـفتـهام! میـان صـــفوف منظّـمـــی ...
گل سر نیست ولی موی سرم هست هنوز
تن من آب شد اما اثرم هست هنوز
جای سیلی زروی گونه من پاک نشد!
ردشلاق بروی کمرم هست هنوز
می توانم بخداباتو بیایم بابا
جان زهرا کمی ازبال وپرم هست هنوز
گفتم ای دختر شامی برو وطعنه نزن
سایه رحمت بابا به سرم هست هنوز
منکه از حرمله وزجر نخواهم ترسید
دختر فاطمه هستم جگرم هست هنوز
گفت که می زنمت اسم پدرراببری
گفتم ای زجر بزن چون سپرم هست هنوز
همه دم ناز کشیدو به دلم تسکین داد
جای شکر است که عمه به برم هست هنوز
بازمین خوردن من دیده خود می بندد
شره در چهره ساقی حرم هست هنوز
خاطرت هست که قنداق علی خونی بود؟
همه خاطره ها در نظرم هست هنوز
غصه معجر من رانخوری بابا جان
پاره شد معجرم اما به سرم هست هنوز...
گــــاهے پشت ویترین بعضے کتاب فروشے ها مے ایستم
و با خـــــودم فکر مے کنم
بشر براے این که قــــــــرآن و مفاتیح نخواند
باید چقدر کتاب بخواند
در نزدیکی کربلا روی تپه ها نشسته بودند
و می گریستند و برای سلامتی و پپروزی امامشان دعا میکردند
اما هیچکدامشان به سمت سپاه امام نرفتند...
چه فرقی میکند که درمقابل امام شمشیر زده باشی
یا دشمن امام را با سکوت یاری کرده باشی؟
