حسین جان:

گر عشــــق تو بر کوه شــــــــــبیخون آرد

خونابه ز ســـنگ خـــــــــــاره بیرون آرد

گر ابر ببارد شــــــــــــــبی اندر کویت

ســــــیلاب همه لیــــــــــلی و مجنون آرد