اضطـــرار یعنــی نتــوانــی اهـــم و مهـــم کنــــی!
یعنی ندانـــی حائـــل ِ سیلـــی ها شدن واجــب تــر است ،
یا خــامـــوش کــردن ِ آتـــش خیـــمه ...
یا جمــع کــردن ِ خــــارها از زمـــین ....
یا .....
دیـــدم بـــه درب مجلــستــان ....
قُــلـــدر محـــل ،
کفشـــهای نوکـــران تـــو را جفــت می کنـــد ....
** از خـــداونــد درخواســـت شهــــادت کـــن**
اگـــر خداونـــد فرمـــود:
لیـــاقــت شهـــادت را نـــداری....
بگــــــو:
مگـــر آنچه را که تـــا به حال به من داده ای لیاقتش را داشته ام؟!
کدامین نعمتت را لایق بـــوده ام ؛
که حالا برای این لیـــاقت داشــته باشــــم؟!
مگـــر شمــا تـــا به حال در بـــذل نعمت هایت ،
به لیـــاقت مـــن ِ روسیـــاه نگاه کــردی؟
**شهـــادت** را هــم به بــاقی داده هـــایت ببـــخش...
" اللهـــم ارزقنــــا توفیــــق الشهـــادة فـــی سبیــلکــــ "
مبـــــادا بــــرانی مــرا از درت....
به پهـــلوی بشکســـته مـــادرت....
ــــــــــــــــــــــ
