این شعر هم "هدیه ی من روز مادر است"
گفتم مکان وعده؟؟!!…کجا پیشکش کنم؟!!
گفتی حریم دختر موسی بن جعفر است!
بانو ببخش آخر شعر بغض کرده ام
آخر هنوز ردّ نگاهم به یک "در" است
از فاطمیه تان به حسن فکر می کنم
و چشم های مات که از واقعه تر است
سـتـاره بـریـزیـد ، آمـد مـاه ِ عـالـمـیـن
سـاقـی بـده جـامـی ، آمـد مــادر ِ حـســـیـن ...
شـده امـشـب
نـغـمـه ی هـر لـب
مـــادر ِ زیـنـب خـوش آمـدی ...
گـل ِ طـاهـا
امّ ِ ابـیـــهـا
حـضـرت ِ زهــــــــــرا خـوش آمـدی ...
(ولـادت ِ حـضـرت زهــــرا "س" و روز ِ مـــادر مـبـارکــ بـاد)
هوالعزیز، هوالحبیب، هوالشاهد
هوالحی، هوالصبور، هوالرئوف، هوالرفیق….
من فکر می کنم
کسی که تنها باشد
کسی که خیلی تنها باشد
دوست دارد فقط با خـــــــدا حرف بزند!!
ندیده است اگر چه، ولی خبر دارد
ســر عمود عوض کرده شکل ســرها را
کنار آبـــ دو تا دست بر روی یک دست
رسانده است به ما خــانم این خبرها را
مردک پست که عمری نمک حیدر خورد
نعره زد بر سر مـــادر به غرورم برخورد
ایستادم به نوک پنجه ی پا اما حیف
دستش از روی سرم رد شد و بر مــادر خورد
هرچه کردم سپر درد و بلایش گردم
نشد ای وای که سیلی به رخش آخر خورد
آه زینب تو ندیدی! به خدا من دیدم
مــادرم خورد به دیوار ولی با سر خورد
سیلی محکم او چشم مرا تار نمود
مــادر از من دوسه تا سیلی محکمتر خورد
حسن ازغصه سرش را به زمین زد، غش کرد
باز زینب غم یک مرثیه ی دیگر خورد
قصه ی کوچه عجیب است مهاجر اما
وای از آن لحظه که زهـــرا لگدی از در خورد
مـوجـی رسـیـد ، هـیـبـت ِ دریــا تـکـان نـخـورد
آتـش گـرفـت دامـنـش امّـا تـکـان نـخـورد
او قـول داده بـود فـدای عـلــــی شـود
در پـشـت ِ در بـه خـاطر ِ مـــولـا تـکـان نـخـورد
زهــــرا خـودش عـلــیـ ـسـت ، چـرا کـم بـیـاورد
چـون کـوه از مـقـابـل ِ آنـ ـهـا تـکـان نـخـورد
بـا هـیـبـت از حـریـم ولـایــت دفـاع کـرد
طـوری کـه آب در دل ِ مــولـا تـکـان نـخـورد
مـسـمـار لـعـنـتـی بـه پـرش گـیـر کـرده بـود
از آن بـه بـعـد بـازوی زهــــرا تـکـان نـخـورد
آن ضـربـه ی غـلـاف مـگـر کـه چـه کـرده بـود
ایـن بـود عـلّـتـش اگـر از جـا تـکـان نـخـورد
سال جَــــــدید با جُمعـــــــــه آغــــاز شد
و جُمعـــــــه هم تمـــــام می شود
نیمه ی شعبـــــان هم که جُمعـــــه است . . .
شنیــــده ام که قَـــــرار است جُمعــــــه برگَـــــردی ...
کدام جُمعــــه؟؟؟!!!
" نمیشـــد اشــــاره می کــــردی ؟؟؟!!! "
وقتی جــوانه نیست ، کجا عیــد می شود ؟!
مــادر که خانه نیست ، کجا عیــد می شود ؟!
مـــادر بهانه ی همه ی عاشقـــانه هاست ...
وقتی بهـــانه نیست ، کجا عیـــد می شود ؟!
درون قصـــه ی مـــا آسمـــان
زمیــن افتـــاد
و عشق خــط زده شــد،
قـــافــــ و عیــن و شیــن افـتـــاد
و پــــاره شــد یکـــی از بــرگــــ هـــای مصحـفــــ نـــور
تـــرکـــ بـــه چینــی گـــل واژه هـــای دیــن افـتـــاد
دوبـــاره فــاصلــــه در بـیــن مـــاه و خـــورشیـــدش
ســـرود شعـــر جــدایــی و ایـــن چنیــن افتــــاد . . .
